No século XIX, a Antártida e o cerebro eran fronteiras do coñecemento. Santiago Ramón e Cajal, por casualidade, converteuse nun xenio da Neurociencia, avanzando o coñecemento do cerebro 50 a 100 anos. O seu traballo converteuno en membro do selecto club da Historia da Ciencia xunto a figuras como Galileo, Newton e Darwin. Cajal tamén fundou unha destacada escola científica e as súas contribucións, xunto ás dos seus discípulos, como Pío do Río-Hortega ou Raafel Lorente de Nó, tiveron un impacto significativo no noso mundo actual.